Ο «Στρατηγός» του ελληνικού ποδοσφαίρου

Μίμης Δομάζος

Σημαντικοί Έλληνες

Ο Μίμης Δομάζος αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές μορφές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η καριέρα του συνδέθηκε άρρηκτα με τον Παναθηναϊκό, ενώ η ποδοσφαιρική του ευφυΐα και η ικανότητά του να καθοδηγεί το παιχνίδι τού χάρισαν το προσωνύμιο «Στρατηγός».

Τα πρώτα χρόνια και η είσοδος στον Παναθηναϊκό

Ο Μίμης Δομάζος γεννήθηκε σαν σήμερα, 22 Ιανουαρίου, το 1942 στην Αθήνα. Μεγάλωσε στην περιοχή του Αγίου Παύλου και από μικρός έδειξε την αγάπη του για την μπάλα. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη μικρή ομάδα του Αμπελοκήπων και γρήγορα ξεχώρισε για την τεχνική του κατάρτιση και την ικανότητα να «βλέπει» γήπεδο.

Σε ηλικία 15 ετών, το 1959, υπέγραψε στον Παναθηναϊκό, κάνοντας το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα σε ένα παιχνίδι με τον Πανιώνιο. Από τότε, ξεκίνησε μια θρυλική διαδρομή που διήρκεσε περισσότερες από δύο δεκαετίες.

Ο ηγέτης του «τριφυλλιού» και το έπος του Γουέμπλεϊ

Ως αρχηγός και «εγκέφαλος» του Παναθηναϊκού, ο Δομάζος υπήρξε ο άνθρωπος που καθοδηγούσε την ομάδα τόσο στις εγχώριες όσο και στις διεθνείς διοργανώσεις. Το 1971, έζησε τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του, όταν οδήγησε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ απέναντι στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ.

Παρότι οι «πράσινοι» ηττήθηκαν με 2-0, η πορεία τους μέχρι τον τελικό θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους άθλους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Δομάζος ήταν η ψυχή της ομάδας, ένας παίκτης με αστείρευτη ενέργεια, εξαιρετική τεχνική και ηγετική φυσιογνωμία.

Ο θρυλικός καβγάς με τον Πούσκας

Ένα από τα περιστατικά που έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη όσων έζησαν εκείνη την εποχή, είναι ο θρυλικός καβγάς του με τον Φέρεντς Πούσκας, τον προπονητή του Παναθηναϊκού στη μαγική πορεία προς το Γουέμπλεϊ. Ο Πούσκας, θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ήθελε να επιβάλει τη δική του φιλοσοφία, αλλά ο Δομάζος ήταν ηγέτης και δεν δίσταζε να διαφωνήσει.

Σύμφωνα με μια από τις πιο γνωστές ιστορίες, κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης, ο Πούσκας θέλησε να κάνει μια δοκιμή στην ενδεκάδα, βγάζοντας τον Δομάζο. Εκείνος αρνήθηκε, λέγοντας με το χαρακτηριστικό του ύφος: «Εδώ δεν είμαι περαστικός, παίζω μια ζωή στον Παναθηναϊκό». Ο καβγάς τους ήταν τόσο έντονος, που οι συμπαίκτες του χρειάστηκε να τους χωρίσουν.

Όμως, ο Ούγγρος τεχνικός, αναγνωρίζοντας την αξία του, όχι μόνο τον διατήρησε στην ομάδα αλλά στηρίχθηκε πάνω του για να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό μέχρι τον τελικό. Μετά το τέλος της συνεργασίας τους, ο Πούσκας είχε πει: «Ο Δομάζος είναι από τους πιο έξυπνους ποδοσφαιριστές που έχω δει. Στο γήπεδο ήταν σαν προπονητής».

Ρεκόρ, τίτλοι και η επιστροφή

Με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, κατέκτησε 9 πρωταθλήματα Ελλάδας και 3 Κύπελλα, ενώ έπαιξε συνολικά σε 502 αγώνες πρωταθλήματος, καταγράφοντας ένα ασύλληπτο ρεκόρ για την εποχή του.

Το 1980, σε ηλικία 38 ετών, αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό και αγωνίστηκε για δύο χρόνια στην ΑΕΚ. Όμως, το 1984 επέστρεψε στην αγαπημένη του ομάδα για έναν τελευταίο αγώνα, γράφοντας ιστορία ως ένας από τους ελάχιστους ποδοσφαιριστές που έπαιξαν σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες!

Η προσφορά του στην Εθνική και η φιλοσοφία του για το ποδόσφαιρο

Η εθνική ομάδα Ελλάδας δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη από τη σπουδαία ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα του Δομάζου. Φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής 50 φορές και πέτυχε 4 γκολ.

Ο ίδιος είχε πει σε συνεντεύξεις του ότι θεωρεί «το ποδόσφαιρο παιχνίδι μυαλού», τονίζοντας πως η φυσική κατάσταση και η ταχύτητα είναι σημαντικά, αλλά χωρίς καθαρή σκέψη και αντίληψη του χώρου, κανείς δεν μπορεί να γίνει μεγάλος παίκτης.

Ο θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου

Μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα, ασχολήθηκε με την προπονητική και τη διοίκηση, ενώ πάντα παρέμενε κοντά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έγραψε βιβλία για την ποδοσφαιρική του εμπειρία και συχνά εμφανίζεται σε εκδηλώσεις που τιμούν την ιστορία του ελληνικού αθλητισμού.

Η φιγούρα του «Στρατηγού» παραμένει ζωντανή στις μνήμες των φιλάθλων, όχι μόνο για τις επιδόσεις του, αλλά και για το ήθος και την αγωνιστικότητά του. Ο Μίμης Δομάζος δεν υπήρξε απλώς ένας ποδοσφαιριστής. Ήταν μια προσωπικότητα που χάραξε ανεξίτηλα το ελληνικό ποδόσφαιρο, αφήνοντας μια κληρονομιά που εμπνέει γενιές και γενιές νέων αθλητών.